Grafik zajęć 2024/2025
Zaloguj się
Nasi Partnerzy
Honorujemy karty
Kontakt
Terminologia
Przy podawaniu terminów japońskich posługujemy się obowiązującą międzynarodową transkrypcją gdzie:
F - wymawiamy w sylabie FU dwuwargowo (jakbyśmy zdmuchiwali świecę)
G - w śródgłosie wymawiamy nosowo,
J - wymawiamy dz, np. JU - wym. DZIU, jak w wyrazie dziura,
R - wymawiamy bardzo miękko jako dĄwięk pośredni między R i L,
U - wymawiamy bez zaokrąglania warg, przejawia tendencje do zanikania, np. TSUKI czytaj jak cki
W - wymawiamy dwuwargowo, jak w wyrazie autor,
Y - wymawiamy jak polskie j - OYAMA czytamy Ojama,
Z- wymawiamy jak dz, nap. ZAZEN czytamy dzadzen,
SH - wymawiamy jak ś, np. SHIHAN - Sihan,
CH - wymawiamy jak ci np. KANCHO - Kancio.
Słownik wyrazów stosowanych w karate:
|
Strefa: głowa i szyja - Jodan tułów - Chudan biodra i nogi - Gedan Strony: lewo - Hidari prawo - Migi |
Liczebniki Sinojapońskie
|
| age - wznosić się ago - podbródek aka - zawodnik "czerwony" ashi - stopa ashi-barai - podcięcie stopa ashikubi - grzbiet stopy, "przegub stopy" ashi-waza - techniki nożne atama - głowa atemi - uderzenie awase - łącznie, razem awase-waza - techniki łączone barai - zagarniecie bu - wojownik, walka budo - sztuki wojenne chika-ma - mały dystans chikara - siła chikuden - szybkość choku - prosty choshi - rytm chu - średni; centrum, środek dan - poziom dojo - świątynia, sala treningowa empi - łokieć (również: hiji) fukukoso - splot słoneczny fumikomi - nadepniecie na stopę fusegi - obrona ge - niski gi - ubranie go - twardy; siła; pięć gyaku - przeciwny hai - tak haishu - grzbiet dłoni haito - wewnętrzna krawędź dłoni hajime - komenda: naprzód, zaczynać hara - brzuch hasami - nożyce hira - piaski hiza - kolano hizo - zebra, również okolica nerek hon - zasada, podstawa hyoshi - timing ima ichido - jeszcze raz ippon - pojedynczy punkt jiyu kumite - wolna walka ju - podudzie; miękki, łagodny juji - krzyż, krzyżowy kaeshi - kontratak kakato (kagato) - pięta kake-waza - techniki zahaczające kakotsu - kostka kakuto - zwinięta pieść |
kamae - pozycja walki |
shomen - przód ritsurei - powitanie trad. w pozycji stojącej seiken - pieść seiryuto - ręka "szczęka wołu" seiza - pozycja siedząca sempai - starszy stopniem sensei - nauczyciel, mistrz shimpai - sędzia shiro - zawodnik "biały" shubo - "ręka kij" shuto - "ręka nóż" sokumen - strona, bok sokuto - zewnętrzna krawędĄ stopy soto - zewnętrzny suihei - poziomo suwari-waza - techniki walki w parterze tai - ciało taiko - twarzą w twarz, naprzeciwko tai-sabaki - ruchy skrętne i obrotowe ciała tatami - mata tate - pionowy te - ręka tegatana - krawędź ręki ("ręka szabla") teisho - nasada dłoni tekubi - przegub tettsui - ręka "żelazny młot" te-waza - techniki ręczne tobi - skok tobi-waza - techniki w wyskoku to ma - duży dystans tsukami - uchwyt tsumasaki - końce palców stóp uchi - wewnętrzny uchi-waza - techniki cięć ude - przedramię uke - blok, obrona uke-dachi - postawy obronne ukemi - obrona, pady, przewroty uke-waza - techniki bloków ura - odwrotnie, strona tylna, odwrotna uraken - grzbiet pięści ushiro - tył, strona washide - ręka "dziób ptaka" yama - góra yame - komenda: stop! yoi - komenda: uwaga yoko - bok zanshin - pozostawanie w czujnej gotowości |